Warszawska Grupa LHCb

Eksperyment LHCb  (Large Hadron Collider beauty) jest prowadzony w ośrodku Europejskiej Organizacji Badań Jadrowych CERN w Genewie na wiązkach obecnie największego akceleratora cząstek elementarnych LHC (Large Hadron Collider). Wybudowano go w celu badania łamania parzystości CP i innych rzadkich zjawisk w rozpadach mezonów pięknych B. Detektor umieszczono na wiązkach akceleratora LHC. Eksperyment zawiera detektory do identyfikacji cząstek oparte na licznikach Czerenkowa (RICH), kalorymetrze elektromagnetycznym i hadronowym oraz detektorze mionowym. Druga grupa detektorów służy do rekonstrukcji torów cząstek naładowanych i pomiaru ich pędów. Bardzo dobra jest zdolność rozdzielcza przy pomiarze masy układów cząstek i czasu rozpadów. Efektywny układ wyzwalający (tryger) pozwala wybrać zarówno hadronowe jak i leptonowe stany końcowe. Wszystko to sprawia, ze eksperyment jest w stanie w pełni eksploatować bogactwo różnych procesów rozpadów cząstek zawierających kwarki piękne, dostępnych dzięki dużym przekrojom czynnym na ich produkcję i dużej świetlności akceleratora LHC.

W skład Warszawskiej Grupy LHCb wchodza następujący pracownicy Narodowego Centrum Badań Jądrowych: Varvara Batozskaya, Konrad Klimaszewski, Wojciech Krzemień, Dmytro Melnychuk, Artur Ukleja, Wojciech Wiślicki.