Modelowanie widm rentgenowskich struktur plazmowych

Interpretacja i modelowanie linii rentgenowskich wysokozjonizowanego wolframu w celu diagnostyki plazmy wysokotemperaturowej obecnej w urządzeniach typu tokamak, w oparciu o obliczenia wielokonfiguracyjną metodą Diraca–Hartree–Focka z oddziaływaniem konfiguracji w zupełnej przestrzeni aktywnej (MCDHF-CI) oraz modelowanie kolizyjno-radiacyjne (CRM). Metoda MCDHF-CI przy odpowiednio dużej i dobranej przestrzeni aktywnej konfiguracyjnych funkcji stanu z orbitalami wirtualnymi pozwala zmniejszyć różnicę pomiędzy eksperymentem a przewidywaniami teoretycznymi kilkukrotnie, w porównaniu do obliczeń ,,czystym'' MCDHF.

Oprócz identyfikacji poszczególnych linii widmowych, teoretyczne dane spektroskopowe są podstawą modelu CRM, służącego do symulowania widm radiacyjnych (rentgenowskich i UV) jonów w środowisku plazmy tokamakowej. Analiza spektralna widm wolframu (oraz widm innych jonów o średniej i dużej wartości liczby atomowej), poprzez porównanie widma zmierzonego i wysymulowanego, pozwala uzyskać informację o kluczowych parametrach plazmy, takich jak jej temperatura i prędkość rotacji.

Osoba prowadząca:
Dr Karol Kozioł